κακόκναμος

κακόκνημος

κακοκρισία
κακό·κνημος, ος, ον [ᾰ] aux vilaines jambes, Call. (Bkk. 1188) ||
E Dor. -κναμος [ᾱ] Thcr. 4, 63.
Étym. κ. κνήμη.