κακοποιός

κακοπολιτεία

κακοπονητικός
κακο·πολιτεία, ας (ἡ) [κᾰῑτ] mauvais gouvernement, mauvais état des affaires publiques, Pol. 15, 21, 3 ; Plut. Lyc. 7, Pomp. 75, etc.
Étym. κ. πολιτεία.