κακόρρογχος

κακορροθέω-ῶ

κακόρρυγχος
κακο·ρροθέω-ῶ [ᾰ] injurier, outrager, acc. Eur. Hipp. 340 ; Ar. Ach. 576, Th. 896.
Étym. κ. ῥόθος.