καλλωπίζω

καλλώπισμα

καλλωπισμός
καλλώπισμα, ατος (τὸ) embellissement, ornement, Plat. Gorg. 492c ; Plut. Lyc. 9 ; en mauv. part, ornement recherché, Hdn 5, 5, 9 ; en parl. du discours, DH. Thuc. 46.
Étym. καλλωπίζω.