κάνδυς

κανδύταλις

κάνειον
κανδύταλις, ιδος (ὁ) [ῠᾰῐδ] armoire pour les vêtements, Diph. (Poll. 10, 137) ; Mén. 4, 92 Meineke.
Étym. κάνδυς.