καπηλικός

καπηλικῶς

καπηλίς
καπηλικῶς [ᾰ] adv. comme un brocanteur, c. à d. d’une manière mercantile, peu loyale, Ar. Pl. 1063 ; Plut. M. 369c ||
Cp. -ώτερον, Numén. (Eus. P.E. p. 739a).