καταιθύσσω

καταίθω

καταικίζω
κατ·αίθω (seul. prés.) faire brûler, brûler, enflammer, acc. Eschl. Ch. 608 ; Eur. Andr. 257, etc. ; Lyc. 48 ; fig. Thcr. Idyl. 7, 56 ; au pass. Thcr. Idyl. 2, 40.