καταμέμφομαι
κατάμεμψιςκατα·μέμφομαι (f.
-μέμψομαι, ao.
κατεμεμψάμην ; ao.
pass. au sens pass. κατεμέμφθην)
blâmer : τινα, Xén. Cyr. 4, 3, 2, qqn ; τινά τινι,
Thc. 7, 77 ;
τινα ἐπί τινι, Pol. 5, 87, 4 ;
τινά τινος, Plut. Dio. 8, qqn de qqe ch. : τινα
ὡς avec un part. Plat. Men. 71b ; DS. 15, 6, blâmer qqn de ;
avec un seul rég. : τινα, Thc. 8, 106 ; τινι,
Lgs 2, 21 ;
Anth. 11, 57 ;
τινος, Nicom.
Harm. p. 35,
19, adresser des reproches à qqn ; τι, Isocr. 234c, blâmer, rabaisser
qqe ch.