καταρρητορεύω

καταρριγέω-ῶ

κατάρριζος
κατα·ρριγέω-ῶ [ῑ]
1 frissonner, A. Rh. 3, 1132 ||
2 faire frissonner, d’où au pass. frissonner, Gal. 19, 206.