καταθρέω-ῶ

καταθρηνέω-ῶ

κατάθρυπτος
κατα·θρηνέω-ῶ, pleurer sur, déplorer, acc. DS. 17, 118 ; Plut. M. 1103a ; App. Lib. 81 ; abs. Eur. El. 1326.