κεραμωτός

κεράννυμι

κεραννυτέον
κεράννυμι [] (impf. ἐκεράννυν, f. κεράσω [], att. κερῶ, ao. ἐκέρασα [ρᾰ], pf. réc. κεκέρακα [ρᾰ] ; pass. f. κραθήσομαι, ao. ἐκεράσθην et ἐκράθην [], pf. κέκραμαι [], pl. q. pf. ἐκεκράμην)
I mêler, particul. mêler de l’eau au vin ou à un liquide pour le tempérer, avec l’acc. du liquide : οἶνον, Od. 24, 364, ou ἄκρατον, Ar. Eccl. 1123 ; νέκταρ, Od. 5, 93, tremper du vin, du nectar ; avec l’acc. du vase : κρατῆρα, Hypér. (Ath. 424d) remplir un cratère de vin trempé ; fig. c. à d. tempérer, modérer : θυμῆρες κ. Od. 10, 362, tempérer l’eau, la porter à une température agréable ; en parl. des saisons, de la température : ὧραι μάλιστα κεκραμέναι, Hdt. 3, 106, ou μετριώτατα κεκραμέναι, Plat. Criti. 111e, saisons merveilleusement tempérées ou réglées ; cf. Xén. Cyn. 5, 5 ; Plat. Pol. 272a ; fig. εὖ κεκραμέναι πολιτεῖαι, Arstt. Pol. 5, 8, 2, gouvernements bien pondérés ||
II mêler, en gén. : τί τινι, Plat. Phæd. 79a, etc. ; τι πρός τι, Plat. Phæd. 86c ; τι μετά τινος, Plat. Leg. 631c, une chose à une autre ; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη, Thc. 6, 5, la langue fut un mélange de celle des Chalcidiens et de celle des Doriens ||
Moy. (ao. ἐκερασάμην)
1 mélanger pour soi : οἶνον, Il. 4, 260, du vin ; κρητῆρα, Il. 3, 393 ; 18, 423, tremper le vin dans un cratère ||
2 p. suite, altérer, frelater, falsifier, Luc. Herm. 59 ||
E Act. ao. poét. κέρασα, Eur. Bacch. 127 ; poét. ἐκέρασσα, Orph. Arg. 254 ; Anacr. 2, 4 ; épq. κέρασσα, Od. 5, 93 ; ao. ion. ἔκρησα, Hpc. 7, 254 Littré. Pass. pf. ion. κέκρημαι, Hpc. 1, 600, etc. ; Hdt. 3, 106. Pf. réc. κεκέρασμαι, Opp. C. 3, 462 ; Arstt. fr. 508, etc.
Étym. R. indo-europ. *ḱerh₂-, mêler ; cf. κεράω 2, κρατήρ.