κεραύνωσις

κεράω-ῶ

κεραώδης
κεράω-ῶ :
1 tr. représenter avec des cornes ou un croissant, acc. Arat. 780 ||
2 intr. se tenir à l’aile de l’armée, Pol. 18, 7 ||
E Prés. 3 pl. épq. κερόωσι, Arat. l. c.
Étym. κέρας.
κεράω-ῶ (seul. prés. ; impér. κέρα, Com. dans Ath. 48a ; part. κερῶν, Od. 24, 364, et impf. poét. κέρων, A. Rh. 1, 1185) c. κεράννυμι ||
Moy. (impf. 3 pl. épq. κερόωντο) m. sign. Il. 8, 470.
κεράω-ῶ, fut. att. de κεράννυμι.