κευθμωνοχαρής

κεῦθος

κεύθω
κεῦθος, εος-ους (τὸ) c. κευθμών, Il. 22, 482 ; Od. 24, 204 ; Hés. Th. 300 ; Pd. N. 10, 105 ; Eschl. Suppl. 778, etc. ; Soph. Ant. 818 ; Eur. Alc. 875.