κολλύριον

κολλυριοποιέω-ῶ

κολλυρίς
κολλυριο·ποιέω-ῶ [ῡ] fabriquer des collyres (emplâtres ou onguents) Diosc. Par. 1, 207.
Étym. κολλύριον, ποιέω.