κορυϐαντιάω-ῶ

κορυϐαντίζω

κορυϐαντικός
κορυϐαντίζω [ῠ] faire initier aux rites des Corybantes, Ar. Vesp. 119 ||
Moy. m. sign. Cels. c. Orig. 3, 120.
Étym. Κορύϐας.