Κραννώνιος

κράνον

κρανοποιέω-ῶ
κράνον, ου (τὸ) [ᾰ] cornouille, fruit du cornouiller, Th. C.P. 3, 1, 4, etc.
Étym. indo-europ. *ker-, cornouille ; cf. lat. cornum.