Κροκύλος

κροκύς

κροκύφαντος
κροκύς, ύδος (ἡ) duvet qu’on arrache d’un tissu laineux qu’on époussette, Hdt. 3, 8 ; Hpc. 38, 4 ; Ar. (Bkk. p. 468, 19) ; Th. Char. 2 ; Plut. Syll. 35.
Étym. κρέκω ; cf. κρόκη.