κτέρεα

κτερεΐζω

κτερίζω
κτερεΐζω, c. le suiv. Il. 24, 657, etc. ; Od. 2, 222 ; A. Rh. 2, 857 ||
E Inf. prés. épq. -ϊζέμεν, Il. 24, 657.