κτερίζω
κτερίσματακτερίζω (f.
ιῶ, ao.
ἐκτέρισα, pf.
inus.) rendre les derniers devoirs : τινά, Il. 11, 455 ; 18, 334 ;
22, 336, à qqn ; τινὰ
τάφῳ, Soph. Ant. 204, honorer qqn d’un
tombeau ; abs. Eur. Hel. 1244 ||
E Ao. opt. 3 pl. -ίσαιεν,
Il. 24, 38,
et -ίσειεν,
Od. 3,
285.
Étym.
κτέρεα.