κτίσις

κτίσμα

κτίστης
κτίσμα, ατος (τὸ)
1 act. fondation, établissement, Str. 315 ; DH. 1, 113 Reiske ||
2 pass. créature, Spt. Sap. 9, 2 ; Sir. 36, 20 ; 38, 34 ; 3 Macc. 5, 11 ; NT. 1 Tim. 4, 4 ; Jac. 1, 18.
Étym. κτίζω.