κυμινώδης

κυμοδέγμων

Κυμοδόκη
κυμο·δέγμων, ων, ον, gén. ονος [ῡ] qui reçoit les flots, baigné par les flots, Eur. Hipp. 1173.
Étym. κῦμα, δέχομαι.