κυνοκράμϐη

κυνοκτόνον

κυνολογέω-ῶ
κυνο·κτόνον, ου (τὸ) [ῠ] aconit, plante vénéneuse, mortelle pour les chiens, Diosc. 4, 78.
Étym. κ. κτείνω.