κυνόπληκτος

κύνοπλον

Κυνοπολίτης
κύν·οπλον, ου (τὸ) [ῠ] couronne de poils au sabot d’un cheval, Hippiatr. p. 227, 9 ; 263, 29.
Étym. κ. ὅπλον.