λαγοδαίτης

λαγοθήρας

λαγοθηρέω-ῶ
λαγο·θήρας, voc. ᾰ (ὁ) [ᾰᾱ] chasseur de lièvres, Anth. 9, 337.
Étym. λαγώς, θηράω.