λαιλαπώδης

λαῖλαψ

Λαίλιος
λαῖλαψ, απος () [ᾰπ] tourbillon de vent avec pluie, ouragan, tempête (sel. Arstt. Mund. 4, 16, trombe de bas en haut) Il. 11, 306, 747 ; 12, 375, etc. ; Od. 12, 408 ; Eschl. Suppl. 34, etc. ; en prose, Pol. 30, 14, 6 ; Spt. Job 21, 18 ; NT. Marc. 4, 37 ; Luc. 8, 23 ; Plut. Tim. 28, etc. ; fig. Anth. 7, 147.
Étym. probabl. pré-grec.