λαιμότμητος

λαιμοτομέω-ῶ

λαιμοτόμος
λαιμοτομέω-ῶ, couper la gorge à, égorger, acc. A. Rh. 2, 840 ; Str. 7 ; Plut. Oth. 2 ; abs. A. Rh. 4, 1601.
Étym. λαιμοτόμος.