λαθιπήμων

λαθίπονος

λαθιπορφυρίς
λαθί·πονος, ος, ον [ᾱῐ]
1 intr. qui oublie sa douleur, Soph. Aj. 711 ||
2 tr. qui fait oublier la douleur, Soph. Tr. 1021.
Étym. dor. c. *ληθίπονος, de λήθη et πόνος.