λαθοσύνα

λάθρᾳ

λαθραῖος
λάθρᾳ, ion. λάθρῃ [Ῠᾱ] en prose att. mieux que λάθρα, λάθρη, adv. et prép.
1 secrètement, en cachette, Il. 2, 515 ; Od. 15, 430 ; Soph. O.R. 618 ; Xén. Hell. 2, 4, 35 ; τινός, Il. 5, 269 ; Hdt. 8, 112 ; Soph. O.R. 787 ; Eur. Andr. 310 ; Xén. An. 1, 3, 8, à l’insu de qqn ||
2 par surprise, traîtreusement, Od. 17, 80 ||
3 p. suite, insensiblement, peu à peu, Il. 19, 165 ||
E λάθρα [ρᾰ] Hh. Cer. 241.
Étym. λαθεῖν.