λείρινος

λειριόεις

λείριον
λειριόεις, όεσσα, όεν :
1 de lis, Nic. Al. 406 ||
2 blanc ou beau comme un lis, Il. 13, 830 ; qui a la douceur du lis, en parl. de la voix, Il. 3, 152 ; Hés. Th. 41, etc.
Étym. λείριον.