λευκοφόρος

λευκόφρυς

Λευκόφρυς
λευκ·όφρυς, υος (ὁ, ἡ) aux sourcils blancs, c. à d. bordé ou couronné de marbre blanc, Oracl. (Hdt. 3, 57).
Étym. λ. ὀφρύς.