λιμοθνής

λιμοκόλαξ

λιμοκτονέω-ῶ
λιμο·κόλαξ, ακος (ὁ, ἡ) [ῑᾰκ] parasite, propr. « qui flatte pour manger », Com. anon. (Bkk. 50).
Étym. λ. κ.