λιμοκόλαξ

λιμοκτονέω-ῶ

λιμοκτονία
λιμοκτονέω-ῶ [ῑ] faire mourir de faim, Hpc. 406, 8, etc. ; Plat. Rsp. 588e ; Syn. 517.
Étym. λ. κτείνω.