λιπόπαις

λιπόπατρις

λιποπάτωρ
λιπό·πατρις, mieux que λειπό·πατρις, ιδος (ὁ, ἡ) [ῐῐδ]
1 qui abandonne sa patrie, sans patrie, Nonn. D. 1, 131 ||
2 qui fait oublier (propr. abandonner) sa patrie, Anth. 15, 12.
Étym. λ. πατρίς.