λοχαγέω-ῶ

λοχαγία

λοχαγός
λοχαγία, ας () [χᾱ] dor. usité chez les Att. c. λοχηγία, commandement d’une compagnie, Xén. An. 1, 4, 15 ; 3, 1, 30 ; Arstt. Pol. 6, 8.
Étym. λοχαγός.