λυκόδοντες

λυκοεργής

Λυκόεργος
*λυκο·εργής, ής, ές [ῠ] qui écarte, ou p.-ê. qui tue les loups, Hdt. 7, 76.
Étym. leçon fausse p. λυκιοεργής, v. ce mot.