λυροποιός

λυροφοῖνιξ

λυρτός
λυρο·φοῖνιξ, ικος (ὁ) [ῠῑκ] sorte de lyre phénicienne, Juba (Ath. 175d, 183c).
Étym. λύρα, Φοῖνιξ.