μαχαιροποιός

μαχαιροπώλιον

μαχαιροφορέω-ῶ
μαχαιρο·πώλιον, ου (τὸ) [ᾰ] boutique de marchand de sabres, d’armurier, Plut. Dem. 15.
Étym. v. le préc.