μακαρία

μακαρία, ας (ἡ) [ᾰκᾰ] bonheur, félicité, Luc. Herm. 71, etc. ; βάλλ’ ἐς μακαρίαν, Plat. Hipp. ma. 293a, ou ἄπαγ’ ἐς μακαρίαν, Ar. Eq. 1151, ou simpl. ἐς μακαρίαν, Antiph. (Com. fr. 3, 137) au diable !.