μαστιγονόμος

μαστιγοφορέω-ῶ

μαστιγοφόρος
μαστιγοφορέω-ῶ [ῑ] être un des officiers de police armés d’un fouet, DS. Exc. Vat. p. 12.
Étym. μαστιγοφόρος.