μεγαλόσχημος

μεγαλοσχήμων

μεγαλότεχνος
μεγαλο·σχήμων, ων, ον, gén. ονος [ᾰ] qui a grand air, magnifique, Eschl. Pr. 409.
Étym. μ. σχῆμα.