μειρακιόομαι-οῦμαι

μειρακίσκη

μειρακίσκιον
μειρακίσκη, ης (ἡ) [ᾰ] jeune fille, fillette, Ar. Ran. 409, etc. ; ironiq. Ar. Pl. 963.
Étym. μεῖραξ.