μελισσών

μελισταγής

μελίστακτος
μελι·σταγής, ής, ές [ᾰ] qui distille du miel, A. Rh. 2, 1272 ; Anth. 5, 295, etc. ; Babr. Proœm. 18.
Étym. μέλι, στάζω.