μεταλλάρχης

μεταλλάσσω

μετάλλατος
μετ·αλλάσσω, att. μεταλλάττω (ao. μετήλλαξα, pf. μετήλλαχα)
I tr.
1 changer, acc. Hdt. 1, 59 ; Plat. Crit. 53d, Pol. 291b, etc. ; Plut. Demetr. 45, etc. ; χώραν, Lycurg. 158, 34 ; χώραν ἑτέραν ἐξ ἑτέρας, Plat. Parm. 138c, changer de pays, passer d’un pays dans un autre ; τὸν βίον, Isocr. 119b ; ou simpl. μεταλλάσσειν, Plat. Ax. 367c, 369b ; Pol. 2, 44, 3, mourir (v. μεταλλαγή) ||
2 transporter : τινὰ εἰς χώραν, Plat. Tim. 19a, qqn dans un pays ||
II intr. changer, se transformer, Eur. (Stob. Fl. 105, 31) ||
Moy. changer, échanger, acc. Lys. (Poll. 7, 44) ; Din. 101, 43.