μετ·εῖπον, épq.
μετ·έειπον :
1 parler au milieu de,
dat. Il.
1, 73, etc. ;
Od. 2, 95,
etc. ||
2 parler ensuite,
Il. 7, 94 ;
Od. 7, 155,
etc. ||
E Dans Hom. touj. 3 sg. μετέειπε, excepté
Od. 19, 140
(1 sg. μετέειπον).
Étym.
μ. εἶπον ; μετέειπον est pour
*μετέϝεπον.