μετοικίζω
μετοικικόςμετοικίζω (f.
ίσω, att.
ιῶ) transporter dans une autre résidence,
particul. conduire une colonie,
Arstt. Œc.
2, 33 ; Plut.
Rom. 17,
etc. ; fig.
mettre hors de soi, acc. Mélanth. (Plut. M. 551a) ||
Moy. émigrer,
Ar. Eccl.
754.
Étym.
μέτοικος.