μιαιφονέω-ῶ

μιαιφονία

μιαιφόνος
μιαιφονία, ας (ἡ) action de se souiller d’un meurtre, Dém. 795, 7 ; DS. 17, 5 ; 19, 1 ; Plut. M. 857a, 994a, etc.
Étym. μιαιφόνος.