Μιξίδημος

μῖξις

μιξοϐάρϐαρος
μῖξις, εως ()
1 mélange, Empéd. (Plut. M. 885d) ; Luc. Zeux. 6 ; au plur. Plat. Rsp. 620d ; πρός τι, Plat. Soph. 260b, avec qqe ch. ||
2 particul. commerce intime, union, Hdt. 1, 203 ; 4, 104, 172 ; Plat. Leg. 773d ; Plut. M. 990d.
Étym. μίγνυμι.