Μνήστρα

μνηστύς

μνήστωρ
μνηστύς, ύος (ἡ) [ῡς, ῠο] demande en mariage, Od. 2, 199 ; 16, 294 ; 19, 13 ; Anacr. 18, 12.
Étym. μνάομαι.