μνηστεύω

μνηστὴ ἄλοχος

μνηστήρ
μνηστὴ ἄλοχος (ἡ) Il. 6, 246 ; Od. 1, 36, d’où ἡ μνηστή, A. Rh. 1, 780, fiancée, épouse, femme légitime.
Étym. vb. de μνάομαι.