μυκτήρ

μυκτηρίζω

μυκτηρισμός
μυκτηρίζω :
1 saigner du nez, Hpc. 1240d ||
2 se moquer, railler, Lys. (Poll. 2, 78) ; Spt. 1 Esdr. 1, 49, etc. ; NT. Gal. 6, 7 ; Suét. Tib. 4 ||
Moy. (ao. 3 sg. poét. μυκτηρίσατ’) Apollin. Metaphr. 2 p. 4.
Étym. μυκτήρ.